Rafet el roman

Bir baba oğluna sarılmış ağlıyor Bir ana kucağında bebeği dileniyor Hayat acımasız soğuk ve zalim Haksız ve hain bazı insanlara Talih zamanla döner dolaşır Seni de bulur, verir ya alır Bir melek...

Beni affeder misin Bakar mısın yüzüme Güvenir misin yeniden Sevişir miyiz eskisi gibi Ben sensiz neylerim Bu ömrü neyleyim Kalbim ağlar yanar Hem mahçup hem kanar Gönül bu elbet Yandığı yere kadar...

Burda eskiden bir insan yaþadý Atý þaný vardý bir de kemaný Halk onu severdi halk ona tapardý Ýsmi EI Romano, bir kahramandý Yýl bin dörtyüz onbeþ Ýspanya yöresi Bir yanda yokluk bir yanda açlýk...

Hayat bir mucize yaþayan bilir bunu Hayat bir bilmece sorularla dokulu Hayat bir zor yarý yenilir yada yenersin Bazen bir kumarmýþ kazanýp kaybedersin Hayat bir felsefe karýþýr beynin döner Deliren...

Bu gün aşık oldum bir hoşum bir hoşum Ona ilk bakışta ilk görüşte aşık oldum Ne güzel bir gün ne güzel bir an Aşık oldum aşık oldum aşık Seni seviyorum ah söyle söyle söyle Seni seviyorum ah dinle...

Elinden, dilinden, tipinden, sesinden Huyundan, suyundan, saçından, başından Daha bilmem ki neler saysam Çok çektim çok katlandım Ne gücüm kaldı, ne de sabrım Barabam bimbiri biribumbam Haydi bana...

Gün gelir acı günler seni seçer Sevgiler nasıl başlar nasıl biter Sarsılır kalır gönlün kedere düşer Bir daha sevemem dersin herşey geçer Duygular yıkar seni Doğrular yakar seni Düşünmezsin gerçeği...

Sensiz deðeri yok yaþadýðým zamanýn Sensiz anlamý yok hayatýn Kýymeti yok kurduðum hayallerin Verdiðim kavganýn anlamý yok Ayrýlýk acýsý diyenlere gülerdim Baþýma gelince anladým Herþey darmadaðýn...

Hosçakal sevgilim bu veda çok aci Kimseye boyun egme cesur ol Böyle saf böyle temiz oldugun gibi kal Unutma degismeyen sadik kalir Kadinimi hüzünlü gözü yasli bir basina Birakmaya ne gönlüm ne gücüm...