Tip:
Highlight text to annotate it
X
လူ႕ေန႕ရက္ကာလတို႕သည္ အရိပ္ကဲ့သို႕ျဖစ္၏။
ဒါ၀ိဒ္မင္းႀကီး
တရက္မွာ ဘယ္ႏွစ္မိနစ္ရွိလဲ သိပါသလား?
တစ္ေထာင့္ ေလးရာ ေလးဆယ္ မိနစ္ရွိတယ္။
တစ္ပတ္မွာ ဘယ္ႏွစ္နာရီရွိလဲ သိပါသလား?
တရာေျခာက္ဆယ့္ရွစ္နာရီရွိတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ စိတ္၀င္စားဖို႕ ေကာင္းတာကေတာ့
ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြဟာ အခ်ိန္ပိုကို မ၀ယ္ႏုိင္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။
သိပၸံညာရွင္ေတြလဲ အခ်ိန္ပိုထပ္ရဖို႕ အခ်ိန္ကို ထပ္ၿပီးမထြင္ႏုိ္င္ပါဘူး။
ဒီေန႔ အခ်ိန္ကို စုထားၿပီး မနက္ျဖန္မွာ သံုးလို႕လဲ မရပါဘူး။
ဒီေန႔မွာ အခ်ိန္နည္းနည္းေလးပဲ ရွိေတာ့တယ္။
မနက္ျဖန္အတြက္အခ်ိန္စုထားမယ္ေဟ့ လို႕ သင္ေၾကြးေၾကာ္လိုက္မလား။
ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။
ကိုယ့္ေန႔ရက္ကာလကို ေရတြက္ထားေသးသလား?
တစ္ရက္စီတိုင္းဟာဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးသလဲဆိုတာ ဆန္းစစ္မိရဲ႕လား?
အထြဋ္အထိပ္ အခ်ိန္မ်ား ....
ဘ၀တခုလံုးအတြက္ အေရးအပါဆံုးအခ်ိန္
အားလံုးဟာ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဆံုၿပီး ျဖစ္လာၾကတယ္။
စူပါဘိုး ၄၂
အဲဒီေန႔ကေတာ့ ရႈံးတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ပဲ။
အားလံုးက ဒီပြဲကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ရႈံုးမွာပဲလို႕
ၿပိဳင္ပြဲ မစခင္ကတည္းက တြက္ထားၿပီးသား။
အကယ္၍ Giant အသင္းျပန္ မပါ ၀င္ခဲ့ဘူး ဆိုရင္
ရႈံုးမယ့္အသင္းဟာ ညီမွ်တဲ့ တန္းတူယွဥ္ၿပိဳင္မႈနဲ႕
စူပါဘိုး ရာဇ၀င္မွာ စာထြင္ေစခဲ့လိမ့္မယ္။
အခြင့္အေရးရွိတယ္ဆိုတာသိလိုက္ေပမယ့္
လူခ်င္းအတင္း၀င္လာတိုက္ၿပီး အလ်င္အျမန္ အေနာက္ဘက္ကိုပို႕လိုက္ရတယ္။
ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
သူအရုိက္ခံထိေတာ့မွာပဲ။ သူ႕ကို ၀ုိင္းတြယ္ၾကေတာ့မယ္။
မဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ် မဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်........ သူလြတ္ေျမာက္သြားၿပီ။
လံုး၀မယံုနုိင္စရာပါပဲ။
ေမးခြန္းေတြေမးရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ကာလ
ပထမဦးဆံုးျဖစ္ရပ္ကို မွတ္မိေသးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘာမွကို မျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ စိတ္ဆႏၵႀကီးမားစြာ ျဖစ္တည္ေနပါတယ္။
မ်က္လွည့္ဆရာျဖစ္ေနၿပီဆိုတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ေပါ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိလိုက္ရတာကေတာ့
ဒီအလုပ္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးပဲ ဆိုတာကိုေပါ့။
ကမာၻၻႀကီးမွာ အႀကိဳက္ဆံုးအလုပ္ပါပဲ။
ေမးခြန္းေမးရတာကို အေျဖေျဖရတာထက္ ပိုႀကိဳက္တယ္။
မ်က္လွည့္က လူကို တြန္းအားအႀကီးအက်ယ္ေပးတယ္။
ေမးခြန္းေတြေမးျဖစ္ေအာင္ ေမးဖို႕ ၿပီးေတာ့ အမွန္တရားေကာ္ေဇာ္ကို
ထုိင္ေနတဲ့ေအာက္ကေန ခ်က္ခ်င္း ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္ႏုိင္တယ္။
လံုး၀မသိလိုက္တဲ့ေနရာမွာ အမွန္တရားကို သြားပစ္လိုက္ႏုိ္င္တယ္။
ရွာေဖြေတြ႕ရွိခ်က္ အခ်ိန္ကာလ
အသက္ ဆယ့္ေလးႏွစ္မွာ ပထမဆံုးသီခ်င္းကို အသံသြင္းခဲ့တယ္။
အေမက ေတးသံသြင္းတာကို အဆင္ေျပေစဖို႕ ကူညီေပးခဲ့တယ္။
ေတးသံသြင္းလုပ္ငန္းကို သူက ကၽြမ္းက်င္တယ္ေလ။
သူကိုယ္တုိင္ အသံဖမ္းၿပီးရင္ အားလံုးက သိပ္ေကာင္းတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မက္ေတာင္ မမက္ခဲ့ဘူးေလ။
အႏုပညာနဲ႕ တစ္သက္လံုး လုပ္စားမယ္ ဆိုတာကိုေပါ့။
ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္ႏုိင္တယ္လို႕ မထင္မိခဲ့ဘူးေလ။
အရာရာတိုင္းမွာ သူ႕အခ်ိန္ဆိုတာ ရွိတယ္။
ေကာင္းကင္ဘံုရဲ႕ ေအာက္မွာ သူ႕သတ္မွတ္ခ်ိန္အတိုင္း ရွိေနၾကတယ္။
ေရွာလုမုန္မင္းႀကီး
မ်က္လွည့္ဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အၿမဲတမ္းေမးခြန္းထုတ္ေလ့ရွိတယ္။
တကယ္ျဖစ္ေနတာကေတာ့
အားလံုးဟာ အတု (သို) အလိမ္ဆိုတာပါပဲ။
တန္ခိုးအနႏၱနဲ႕ျပည္စံုတဲ့ ဘုရားရွိတယ္ ဆိုတာကို မ်က္လွည့္ပညာက လံုး၀မယံုဘူး။
ဘုရားေက်ာင္းတက္တဲ့လူေတြနဲ႔ စကားေျပာတိုင္း သူတို႕တစ္ေတြ
မျမင္မကန္းနဲ႔ ျပဳတ္က်ေနတယ္လို႕ ထင္ခဲ့တယ္။
အရုိးဆံုးေသာ မ်က္လွည့္ လွည့္ကြက္တစ္ခု တည္းကိုေပါ့။
နံမည္ႀကီးမ်က္လွည့္ဆရာႀကီးတစ္ဦးက လိုက္ကာေနာက္ကေန
အရာအားလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသလိုပဲ။
ငယ္ရာမွႀကီးလာတဲ့အခါ နားလည္လိုက္မိတာကေတာ့
လူေတြကို အတုကို အစစ္ျဖစ္ေအာင္ လိမ္ျပတတ္ျခင္းပဲ။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အလိမ္၀ိဇၨာပါ။
အတုလုပ္ၿပီး ပိုက္ဆံလိမ္ေတာင္းတဲ့လူပါ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးလိုက္တယ္။
ဘုရားရွင္ တကယ္အသက္ရွိရင္။
ကၽြန္ေတာ္ကို အလင္းရေအာင္ လုပ္ေပးပါ။
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆိုတာ ေျပာျပေပးပါ။
အမွန္ကို သိေအာင္ေျပာျပေပးပါ။
အဲဒီလူတစ္ေယာက္အခန္းထဲကို ၀င္လာတဲ့ရက္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး။
သူေျပာလိုက္တာကေတ့ာ မြန္ရုိး၊ ငါဘယ္လို
ေျပာရမလဲဆိုတာမသိဘူး မင္းမွာ ကင္ဆာေရာဂါရွိေနၿပီ။
ဘာေျပာတယ္!
ကၽြန္ေတာ္ကို ျပန္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာကေတာ့
မစၥတာမြန္ရုိး... အဲဒီေရာဂါကို ခင္ဗ်ား မကုႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ မိန္းမနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္။
မွားတဲ့ေနရာမွာ ရွိေနခဲ့တာကိုး
အရွင္ဘုရား... ဘယ္ေရာက္ေနပါသလဲ?
ဒီေလာက္ေတာင္တန္ခိုးေကာ ႀကီးေသးပါရဲ႕လား?
လက္ထပ္ထားတာ ၅ ႏွစ္ရွိၿပီး။
၃ ႏွစ္သမီးနဲ႕ ၂ ႏွစ္အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
မိသားစုနဲ႕ အခ်ိန္ပိုလိုတယ္။
အခ်ိန္ပိုကို လိုတယ္။
သံုးခုဆံုးၿပီ္။ ငါးခု က်န္ေသးတယ္။
အျပင္က ဖိအားေပးမႈေတြစလာပါၿပီ။
ေအာက္မွာရွိတဲ့ျမက္ပင္ေတြကို ငုံ႕ၾကည့္ ေပမယ့္ အပင္ေတြက ကိုယ့္ေခါင္းေပၚမွာ။
အရွိန္နဲ႕ပစ္လိုက္တယ္။
တိုင္ရီရဲ႕ လွလိုက္တဲ့ဖမ္းခ်က္။
ဘယ္လိုမ်ားလုပ္လိုက္ပါလိမ့္။
စဥ္းစား၍ မရ။
နယူးေယာက္ ဂ်ိဳင္းရင့္ပဲေလ။
၂၀၀၃ မွာ ၆ ႀကိမ္လုပ္ခုိ္င္းတယ္။
အလုပ္ခ်င္ဆံုးအလုပ္ပါပဲ။
ေကာလိပ္တက္တုန္း အခက္အခဲေတြရွိတယ္။
ေအာင္ျမင္မႈေတြရဖို႕။
အခုေတာ့ ...... အရာအားလံုး လမ္းဆံုးေရာက္ေနသလိုဘဲ.
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈ အားလံုး မရွိေတာ့သလိုပဲ။
အခ်ိန္တိုင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အသံုးခ်ခဲ့သင့္တယ္။
လူေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီလိုစဥ္းစားမိမွာပဲ။
ပိုက္ဆံရွိရင္ ျပႆနာၿပီးတယ္ ဆိုတာကိုေလ။
ပိုက္ဆံက မေကာင္းမႈကို ပိုပြားမ်ားေစတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀မွာေပါ့။
လုပ္ခ်င္တာမွန္သမွ် လုပ္လ ို႕ရေစေတာ့။
ႀကိဳက္တာကို လုပ္ေတာ့တာပဲ.
မိန္းမေတြကို ကိုယ့္ကိုပိုႀကိဳက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ေစတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အရက္ႀကိဳက္တယ္။
ႀကိဳက္သမွ်အရက္ကို ေသာက္ႏုိင္တယ္။
ေဆးေျခာက္ေတာ့ မရွဴခဲ့မိပါဘူး။
အခုေတာ့ ၀ယ္ခ်င္သေလာက္ ၀ယ္ၿပီး သံုးတတ္ေနၿပီး
လူေရွ႕မွာေတာ့တစ္မ်ိဳး
လူေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ တဘ၀မ်ိဳးဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
အရက္နဲ႕ရုန္းကန္မႈက။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈထက္ ပိုမ်ားေနတယ္။
အခ်ိန္ဆံုး - ဘ၀ဆံုး ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
အရက္ကၽြန္ လံုးလံုးေပါ့။
ကိုယ့္ဘ၀ကို မထိန္းႏုိင္တဲ့အထိပဲ.
မုန္းၿပီး ေမ့လဲက်တဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုတာ အႀကိမ္ႀကိမ္။
အ၀တ္အစား ဗလာဟင္းလင္းက်င္း ႏုိ္းလာတဲ ့အရွက္မဲ့ မနက္ခင္း မ်ားစြာေပါ့။
မေန႔ညက ဘာျဖစ္ခဲ့လဲ မသိတဲ့ဘ၀မ်ိဳးေပါ့။
ေန႔တုိ္င္း ေဆးေျခာက္ရွဴတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ေဆးေျခာက္မရွဴေတာ့ဘူး။
ေဆးေျခာက္ေရာင္းတယ္။
ကားေနာက္လိုက္ဖမ္းတဲ့ ပုလိပ္ကား အသံကို ဘယ္ေတာ့မွ အေမ့ႏုိင္ဘူး။
ႏွလံုးရပ္ေစတဲ့ အဲဒီပုလိပ္ကားသံ။
ကားထဲက အျပင္ကို ထြက္ခို္င္းတယ္။
ကားထဲကို ရွာၾကတယ္။
ေပါင္တ၀က္ အေလးခ်ိန္ရွိတဲ့ ေဆးေျခာက္ကို ေတြ႕သြားၿပီ။
ဘ၀ဆံုးတဲ့ အခ်ိန္ပဲေပါ့
ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္
ေထာင္စခန္း ျမန္းရေလၿပီ။
ဘ၀ပ်က္ၿပီဆိုတာ သိလိုက္တယ္။
ဘ၀က်ိဳးၿပီ။
ကိုယ့္ကို ကယ္မဲ့သူမရွိ။
အျပင္ပန္းက လွေနေပမဲ့။
အတြင္းစိတ္က အသဲအသန္ရွာေနဆဲ။
ရွာမေတြ႕မခ်င္းေပါ့။
ဘ၀မွာ ဒီထက္အေရးႀကီးတာ ရွိမယ္လို႕ စေတြးမိၿပီ။
ကေလးငယ္ဘ၀တုန္းက ပိုက္ဆံမရွိလို႕ ရုန္းကန္ရတယ္။
အေမက အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ေယာက်ားမရွိတဲ့ ဘ၀။
ခက္ခဲတဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ။
၁၀ ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက
၀မ္းကြဲေမာင္ေလးကအသက္ ၃ ႏွစ္။
ကိုယ့္ေမာင္အရင္းအတို္င္းဘဲ။
ပေထြးက သူ႕ကို ေသေအာင္ရုိက္ေလ့ရွိတယ္။
ဘုရားကို ဘယ္လိုယံုၾကည္ရေတာ့မွာလဲ။
ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးကို ေရာက္ေစခဲ့လို႕ေပါ့။
စိတ္ေလလႊင့္ပါးၿပီး အေပါင္းအသင္းမွားပါၿပီ။
ကိုယ့္လို အပ်က္ေတြနဲ႔ဘဲ ေပါင္းမိိတာေပါ့။
မူးယစ္ေဆးေက်းကၽြန္ျဖစ္ရၿပီ။
စိတ္ေလတာေပ်ာက္ဖို႕ဆိုၿပီး သံုးစြဲပါသည္။
ဘုရားမဲ့သ၀ါဒီျဖစ္ခဲ့တယ္။ အသက္ ၁၆ ႏွစ္တုန္းကေပါ့။
ဒီေနာက္ ဘာသာေပါင္းစံုကို ေလ့လာခဲ့တယ္။
ရင္ထဲမွာ ဟာလာဟင္းလင္းႀကီး။
ေဆးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လိင္ဆက္ဆံမႈပဲျဖစ္ျဖစ္ ။
အေတြးအေခၚပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အယူအဆပဲျဖစ္ျဖစ္။
အကုန္လံုးက အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားခဲ့ၿပီး။
ဘ၀မွာ ဘာမွ မရွိေတာ့သလို။
ကြက္လပ္ေတြကိုလဲ မျဖည့္ေပးႏုိင္လို႕
အသက္ဆက္မရွင္ေတာ့ဘူး။
အခ်ိန္မ်ား
အိပ္ဖို႕ငိုခဲ့ရတယ္ ညစဥ္။
ေသေၾကာင္းၾကံစည္ခဲ့တယ္။
မႏိုးခ်င္ေတာ့ဘူး။
ႏုိ္းထဖို႕ဆႏၵမရွိေတာ့ဘူး။
ဒီလိုမ်ိဳးဆက္ၿပီး အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ျပန္ႏုိ္းထဖို႕ကေတာ့
မျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵပဲ.
ေသေၾကာင္းၾကံတဲ့ရက္က
ေက်ာင္းကေန အိမ္ကို ေစာေစာျပန္ခဲ့တယ္။
အဖြားက အိမ္မွာမရွိသင့္ဘူး။
သူသိေနသလိုပဲ။
တခုခုမွားေနတယ္ဆိုတာ သူသိေနသလိုပဲ။
ကၽြန္မကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာကေတာ့
တခုခုမွားေနတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းသြားရမယ္။
ကမာၻၾကီးမွာ မသြားခ်င္ဆံုးေသာေနရာေဒသ။
ခရစ္ယာန္ေတြကို မုန္းတယ္္။ ဘုရားေက်ာင္းကိုမုန္းတယ္။
`ဘယ္ေတာ့မွ ဘုရားေက်ာင္းမသြားဘူး ´ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
ရန္ျဖစ္ၾကပါေလေကာ။
မွတ္မိေသးတယ္။
`စကားဆက္မေျပာရင္ ဘုရားေက်ာင္းသြားမယ္´ လို႕ ေျပာခဲ့တယ္။
ၿပီးတာနဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသပစ္မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။
လူေတြငိုေနၾကတယ္။
ဒုကၡထဲက လြတ္ေျမာက္ဖို႕ ဘာလုပ္ရမလဲ။
ဒုကၡဖိအား သိပ္ႀကီးတယ္။
အခ်ိန္ကို သိမ္းဖိုု႕ သီအိုေလာဂ်ီရွိတယ္။
ဒါေပမဲ့အခ်ိန္ကရွိဘူးေလ။
အိမ္မွာျဖစ္တဲ့ ဖိအားျပႆနာ။
အလုပ္မွာရွိတဲ့့ ျပႆနာ၊ က်န္းမာေရးျပႆနာ။
အဆံုးစီရင္မိေတာ့မွာပဲ။
ကုန္းေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ ဘ၀ထဲကလြတ္ေျမာက္သြားလုိက္ခ်င္တယ္။
ေအလိုင္စတီဗင္က ေျပာတာကေတာ့။
အသက္တာထဲမွာရွိတဲ့ ေန႔ရက္ေတြက အဓိကမဟုတ္ဘူး။
ေန႔ရက္ေတြထဲမွာရွိတဲ့ အသက္တာက အဓိကတဲ့
အခ်ိန္ေတြရွိေနေသးတယ္။
အသဲႏွလံုးနဲ႕ ဘ၀ထဲမွာ နာက်င္ဆံုး႐ႈံးခဲ့တဲ့ အရာမ်ားကို
ခရစ္ေတာ္မွာပဲ ျပန္လည္ျပည့္စံုေစႏုိ္င္တယ္။
ခရစ္ေတာ္ထဲမွာ ယံုၾကည္မႈနဲ႕၊ကိုးစားမႈကို အပ္ႏွံလိုက္ရင္ေလ။
လက္၀ါးကားတိုင္ေပၚမွာ အေသခံေပးခဲ့တယ္။
ေသျခင္းမွ သင့္အတြက္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ခဲ့တယ္။
လမ္းျပမစမႈကို သူေပးလုိတယ္။
ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းနဲ႕ အာမခံခ်က္ကို သူေပးလိုတယ္။
ေသရင္ ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္ဖုိ႕ သူအလိုရွိတယ္။
ဒါေပမဲ့ အရင္ဦးဆံုးက `ေျပာင္းလဲမႈ ´ ရွိရမယ္ေလ။
သင္ လွည့္ကို လွည့္ျပန္ရမယ္။
အဲဒါကို က်မ္းစာက ေနာင္တရ၍ အျပစ္၀န္ခ် ေတာင္းပန္ျခင္း လို႕ေခၚတယ္။
၀န္ခ်ပါ။
ေထာင္ခန္းထဲမွာတုန္းက
ကိုယ့္မွာ ခြန္အားမရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ သိေနရတယ္။
၂၄ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးပါတယ္။
NFL ရဲ့ စပါယ္ရွယ္ လက္ေရြးစင္ေပါ့
New York Giants ရဲ့ လက္ေရြးစင္ေပါ့
ဘယ္သူမွ မရႏုိ္င္တဲ့ အရာေတြကို ရခဲ့တယ္။
ဒါေတြက ဘာကိုမွ မေပးစြမ္းႏုိ္င္ပါဘူး။
ဆံုး႐ႈံးျခင္း၊ ေသျခင္း နဲ႕ စိတ္ပ်က္ျခင္းတို႕ပဲ ေပးခဲ့တာပါပဲ။
က်ိဳးပဲ့ေၾကမြေနရပါၿပီ။
တကယ့္ကို က်ိဳးပဲ့ေၾကမြေနရပါၿပီ။
ဘာသိလိုက္လဲဆိုေတာ့...
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကလြဲလို႕ ဘယ္သူမွ မကယ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာရယ္။
ကိုယ္ဒုကၡေရာက္ခ်ိန္ ဘယ္သူမွ အနားမွာမရွိဘူးဆိုတာရယ္ပါပဲ.
တခုခုအရမ္းလိုအပ္ေနၿပီ။
ရင္ကြဲၿပီး ေအာ္ငိုလုိက္မိတယ္။
`ဘုရားသခင္- ကိုယ္ေတာ့္ကို လိုအပ္ပါ၏´
ဖမ္းခံရၿပီး တပတ္အၾကာ
ဘုရားေက်ာင္း အေနာက္ဖက္မွာ ။
ရင္ကြဲၿပီး ငိုေၾကြးခဲ့တယ္။
ဘုရားေမတၱာကို ျငင္းပယ္လို႔မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ဘုရားရဲ့ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ရလိုက္တာနဲ႕လူသစ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။
ဘ၀ထဲကေန ခရစ္ေတာ္အသက္ရွင္ပါၿပီ။
ဒါပံုျပင္တပုဒ္မဟုတ္ဘူး။
ဒါ အေတြးအေခၚတခု တင္ျပခ်က္ တခု မဟုတ္ဘူး။
အျပစ္ကို ခြင့္လႊတ္လို႕သာ လူဟာ ေထာင္ႀကိဳးမွ လႊတ္ေျမာက္ရတာ။
ခ်က္ခ်င္းကို လူသစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ရတာပါ။
ဘုရားေမတၱာကို ခံစားလုိက္ရတယ္။
ဘ၀တခုလံုးကို ေျပာင္းေစတဲ့ဘုရားေမတၱာပါ။
ဘယ္ေတာ့မွ ဘ၀ႀကီး မေျပာင္းလဲေတ့ာဘူး ထင္ခဲ့မိတယ္။
အခုေတာ့ ေနာက္လွည့္ မၾကည့္ရေတာ့ပါဘူး။
ဟား......ဟား.......ဟား
သင့္ဘ၀ေကာ?
ခဏေလးျဖစ္တည္ၿပီး
ခဏၾကာေတာ့ ေပ်ာက္ပ်က္သြားေစမွာလား။
ရွင္ယာကုပ္ ၾသ၀ါဒစာ ၄း၁၄
အခ်ိန္ဟာ လူကို ေစာင့္မေနေတာ့ဘူး။
အသက္ရွင္ဖို႕ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္က်န္ဦးမလဲ။
ဆာလံဆရာ ေျပာတာကေတာ့။
ဘုရားရွင္ကကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ က်န္ေတာ့တယ္ဆိုတာကို သူသိတယ္တဲ့။
အကြ်ႏု္ပ္၏ ေန႔ရက္တို႔သည္ ရွည္လ်ားေသာအရိပ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊
ျမက္ပင္ကဲ့သို႔အကြၽႏု္ပ္ၫႈိးႏြမ္းပါ၏။
အုိထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ နိစၥထာဝရ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
နာမေတာ္သည္ ကာလအစဥ္အဆက္ တည္ပါ၏။
စဥ္းစာၾကည့္ေလ - ဘုရားရွင္ဟာ အၿမဲတမ္းစိုးစံအုပ္စိုးေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကမာၻေပၚမွာကေတာ့ ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ အရိပ္ေတြျဖစ္ၿပီး ေလွ်ာက္လြင့္ကုန္ရၿပီ။
အကုန္လံုး ေသၾကရမွာ။
ေမြးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ေသဖို႕ပဲဦးတည္လာခဲ့တာ။
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ပဲက်န္ေတာ့လဲ?
ကင္ဆာအထူးက ဆရာ၀န္ႀကီးက ေျပာတာကေတာ့။
မစၥတာ မြန္ရုိး ` ခင္ဗ်ာေရာဂါကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကုလို႕မရေတာ့ဘူး´ တဲ့။
တခုေတာ့ ႀကိဳးစားၾကည့္ေပးမယ္။
႐ုိးတြင္းခ်ဥ္ဆီ အစားထိုးကုသေပးၾကည့္မယ္။
ခင္ဗ်ား ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အဓိကျပႆနာက ေသြးျဖဴဥေတြဟာ
မတရားအဆမတန္ ပြားမ်ာလာတယ္။
ခႏၶာကိုယ္က သူ႕ကိုယ္သူဖ်က္ဆီးေနတာ။
ခႏၶာကိုယ္က သူ႕ကိုယ္သူလိမ္ညာေနတာမ်ိဳး။
ဘာလုပ္ဖို႕ လိုသလဲဆိုေတာ့။
ခႏၶာကိုယ္တခုလံုးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ရလိမ့္မယ္။
ဒီလိုလုပ္ပစ္ဖို႕ဆိုတာ
ကမာၻထဲက လူတစ္ေယာက္လိုတယ္။
DNA အခ်င္းခ်င္းတူရမယ္။
ဒါမွ ခင္ဗ်ားခႏာကိုယ္ အသက္ဆက္ရွင္ႏုိင္မယ္။
အစကေန `ေသြးသစ္ျပန္သြင္းၿပီး အသက္ဆက္သလိုမ်ိဳး´တဲ့။
`တျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ့ သန္႔တဲ့ေသြးကို ခင္ဗ်ားအတြက္ သံုးရမွာ´တဲ့။
` ဒါမွ ခင္ဗ်ာအသက္ရွင္လို႕ရမွာ´တဲ့။
ဘုရားရွင္ေျပာတာေတာ့ ` အေသြးသြန္းျခင္းမရွိရင္ ´
` အျပစ္လႊတ္ျခင္းမရွိ´ တဲ့။
ကိုယ့္အတြက္ အစားခံေပးဖို႕ လိုိကုိလိုအပ္ၿပီေလ။
ကိုယ့္အတြက္ ဒဏ္ခံေပးဖို႕ေလ။
ကိုယ့္အတြက္ အေသခံေပးဖို႕ေလ။
အစားခံေပးဖို႕ေလ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျပာလိုက္မိတယ္။ ` ငါအခ်ိန္သိပ္မရွိေတာ့ပါလား´ လို႕။
` ကင္ဆာေရာဂါႏွင့္ ငါေသရေတာ့မွာပါလား´
ခက္ခဲစြာ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မွာပါလား။
အခုေတာ့ - ပိုင္သြန္က ၃ ႏွစ္အရြယ္ရွိၿပီ။
ဂါဗင္ကေတာ့ ၂ ႏွစ္အရြယ္ေလး။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ကေလးေလး ႏွစ္ေယာက္ဗ်ာ......
အကယ္၍မၾကာခင္ေသသြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ မင္းတိုကိုသိိပ္ခ်စ္တယ ္ဆိုတာသိေစခ်င္တယ္။
ကီမိုသရဖီ စပါေတာ့မယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့
ကင္ဆာကို သတ္ပစ္ဖို႕ပါပဲ.
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပါ သတ္ေနသလို ခံစားရတယ္။
ငရဲပါပဲ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလူကိုသတ္ေနတာ။
ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေၾကာက္ေနၿပီ။
မေၾကာက္ေအာင္ႀကံဳး၀ါးၾကည့္တယ္။
မရပါဘူး။
မိန္းမနဲ႕ မိသားစုအတြက္ အားတင္းၾကည့္တယ္။
မရပါဘူး။ အရမ္းေၾကာက္ေနၿပီ။
အားလံုးအေျဖကို ေစာင့္ေနၾကတယ္။
ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီ အစားထိုးငွာနက အေျဖကိုေပါ့။
ကိုယ့္ေရွ႕မ်ာ လူ(၇)သိန္း စာရင္းသြင္းထားတယ္။
စာရင္းအရ ေျပာျပတာပါ။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ထပ္တူထပ္မွ်ရွိႏုိ္င္တဲ့ အလွဴရွင္ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္တဲ့။
၁၉ ႏွစ္ သမီးေလးပါ။
`မစၥတာမြန္ရိုး. အစားထိုးကုသမႈကို
ဧၿပီလ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ ျပဳလုပ္ေပးမယ္' တဲ့။
`ခင္ဗ်ာရဲ့ ေမြးေန႔အသစ္ေပါ့´ တဲ့။
ကေလးေလးလို ျပန္ျဖစ္မွာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။
အစကေန အသစ္တစ္္မ်ိဳးေပါ့။
`သူနာျပဳေတြကေဆးရုံမွာပဲ ခင္ဗ်ာေမြးေန႔ကို က်င္းပေပးၾကလိမ့္မယ္´တဲ့။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို အရင္တုန္းက ၾကားဖူးၿပီးသားပါ။
ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ ေျပာေလ့ရွိတယ္။
တကယ္ပဲ လူအသစ္ျဖစ္လာေတာ့မွာပါလား။
ဧၿပီလ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ
ေသြးအိတ္ႀကီးတစ္ခု အခန္းထဲယူလာတယ္။
အားလံုးက စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။
ေသြးအသစ္ ၊ အသက္အသစ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
ဒီေန႔ေတာ့ ကင္ဆာလက္က ၁၀၀ % လႊတ္ေျမာက္ၿပီေပါ့။
ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေသြးေတြကေတာ့
၁၉ ႏွစ္ ေကာင္မေလးရဲ့ ေသြးေတြပါပဲ။
သူတို႕ ေတြ႕ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ။
ဂလာတိ ၂ ကို သတိျပန္ရလိုက္မိတယ္။
ကိုယ္တိုင္မသက္ရွင္
တေယာက္ေသာသူက အထဲက အသက္ရွင္၏ ဆိုတာကိုေလ။
ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႕ အသက္ရွင္ရေတာ့မွာပါလား။
သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကယ္ေပးလိုက္တာ။
တကယ္ပါပဲ အံ့ၾသစရာႀကီးပါ။
လူကီးမီးယား ေသြးကင္ဆာနဲ႕ ေသမယ့္လူကို ကယ္လိုက္တာ။
သူမဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ အလွဴရွင္။
အလွဴရွင္ ပါပဲ ။
ဟုတ္ကဲ့။
ေယာဟန္ ၁၇း၃ ေျပာတာကေတာ့။
ထာဝရအသက္ ဟူမူကား၊ မွန္ေသာဘုရားသခင္တဆူတည္းျဖစ္ေတာ္မူေသာ
ကိုယ္ေတာ္ကို၎၊ ေစလႊတ္ေတာ္မူေသာ ေယရႈခရစ္ ကို၎ သိကြၽမ္းျခင္းတည္း။
ခရစ္ေတာ္ တကယ္ ကယ္တင္တယ္ဆိုတာကို ယံုလိုက္ရပါၿပီ။
အမွားနဲ႕အတူ ေရာေနတဲ့ဘ၀ထဲက ယံုလိုက္ျခင္းမ်ိဳးေပါ့။
ဖန္ဆင္းရွင္ ဘုရားက ကၽြန္ေတာ့္ကို
လိုက္ကာရဲ့ ေနာက္သို႕ပို႕လိုက္ပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းဆိုထားတဲ့ အတိုင္းေပ့ါ။
ကင္ဆာအားျဖင့္ပဲေလ။
၀ိညာဥ္ ကင္ဆာေပါ့ဗ်ာ။
အထဲကေန လိုက္စားေနတာမ်ိဳး။
ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုး အေျဖကို လိုက္ရွာေနၾကရတာမ်ိဳး။
တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား လာကယ္ေလမလား ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
အေျခအေနဆိုးေတြထဲက ကယ္တင္ေပးဖို႕ေပါ့။
ဘုရားရွင္က ႏွလံုးသားကို ၾကည့္တယ္။
၀ိညာဥ္ႏွလံုးသားထဲမွာ ေရာဂါရွိတာကို သူသိတယ္။
အဲဒါ `အျပစ္´ ဆိုတာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလံုးဟာ အျပစ္သားေတြပါ။
ဆိုလိုတာက ဘုရားရဲ့ပညတ္ခ်က္အားလံုးကို က်ဴးလြန္ၾကသူေတြပါ။
နာခံျခင္းမရွိပါ။
ဘုရားကို ပုန္ကန္ၾကတယ္။
ပုန္ကန္ဆန္႕က်င္ၾကလို႕
ဘုရားရွင္ဆီက စီရင္ခ်က္ ေရာက္လာရတာ။
တရားစီရင္မႈဟာ လာေနပါၿပီ။
တစ္ေန႔မွာ အားလံုး ဘုရားေရွ႕မွာ ရပ္ၾကရမယ္။
အဲဒါ တရားစီရင္တဲ့ေန႔ရက္ပဲ။
အသက္ရွင္စဥ္ လုပ္ခဲ့သမွ်အားလံုး အတိုင္း စီရင္ခံၾကရမယ္။
လုပ္ခဲ့သမွ်အတို္င္း ျပန္ခံၾကရလိမ့္မယ္။
ခရစ္ေတာ္ေပၚမွာ လုပ္ခဲ့သမွ်အတိုင္း ျပန္ခံၾကရလိမ့္မယ္။
အဲဒီညတုန္းကလိုမ်ိဳးေပါ့။
တရားစီရင္ေတာ့မယ့္ညေလ။
ဒါေပမဲ့ဘုရားရွင္က သနားျခင္းဂရုဏာေတာ္ ရွိပါတယ္။
သနားျခင္းဂရုဏာနဲ႔ ေမတၱာေတာ္ႀကီးမားလွပါတယ္။
ဒီညသင့္ကို ဘုရားရွင္ ခြင့္လႊတ္ေပးျခင္တယ္။
ဒီည သင့္ကို ဘုရားရွင္ အခြင့္အေရးေပးေနပါတယ္။
ဘ၀မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ျဖဳန္းခဲ့
သင့္အတြက္မနက္ျဖန္ရွိပါတယ္။
ဘုရားေက်ာင္းအေနာက္မွာ ထိုင္ေနမိတယ္။
ထိုင္ခံုမွာေနၿပီး လက္ပိုက္ေနလုိက္တယ္။
တရားေဟာဆရာကေတာ ့ေဟာပါၿပီ။
သူေျပာသမွ်ကေတာ့ ကိုယ့္ရင္ထဲကို တိုက္ရုိက္ပဲ။
မသိရင္ဒီဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနသလိုဘဲ။
တရားေဟာရင္း တေနရာေရာက္ေတာ့ သူရပ္လိုက္တယ္။
`ဒီအခန္းထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေၾကာင္း ၾကံစည္ေနတဲ့သူရွိတယ္´လို႕ေျပာတယ္။
ဘုရားရွင္သင့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္ပါတယ္။
ေခါင္းေမြးေတြ အကုန္ေထာင္သြားသလိုပါပဲ။
ရင္တုန္စရာပါပဲ။
ဒီေနရာက ခ်က္ခ်င္းထျပန္ပါၿပီ။
တံခါးဆီကို ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။
အစည္းအေ၀းၿပီးခဲ့ပါၿပီ။
လူတစ္ေယာက္က ဖက္ၿပီး ႏုတ္ဆက္လာပါတယ္။
မုတ္ဆိတ္ေမြး အျဖဴရွိတဲ့လူႀကီးက ေျပာတာကေတာ့။
ဘုရားရွင္က ကၽြႏု္ပ္ကို ေျပာခိုင္းတာကေတာ့
ခင္ဗ်ားရဲ့ အေဖအရင္းက ဘယ္သူဆိုတာ ခင္ဗ်ား မသိေပမဲ့။
ဘုရားရွင္ ကိုယ္တိုင္ ခင္ဗ်ားရဲ့ ေကာင္းကင္ဘံုအေဖျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။
ေလာကအေဖထက္ ပိုေကာင္းတဲ့ ေကာင္ကင္ဘံု အေဖပါ။
ေလာကအေဖထက္ ပိုသာတဲ့ ေကာင္းကင္ဘံု အေဖပါ။
သူမင္းကို ေတြ႕ၿပီးၿပီ္။
ညတို္င္း မင္းငိုတာကို သူ ေတြ႕တယ္။
အဲဒီစကားကို သူေျပာစဥ္ ၾကက္ေသေသမိတယ္။
ကိုယ္ငိုတာ ကိုယ္ပဲသိတဲ့ကိစၥေလ။
အသက္ (၁၀) ႏွစ္က တည္းက။
မငိုပဲနဲ႕ အိပ္လို႕ကိုအရတာ။
သူကေျပာေတာ့ ` ဘုရားရွင္မင္းကို ေတြ႕တယ္တဲ့´
ညအိပ္တိုင္းမင္းငိုတာကို သူေတြ႕တယ္။
မင္းကိုသိပ္ခ်စ္လို႕ ခရစ္ေတာ္ကို မင္းဆီကို ေစလႊတ္တာပါ။
ကားတုိင္ေပၚမွာ အေသခံၿပီး မင္းရဲ႕အျပစ္ေၾကြးကို ဆပ္ေပးဖုိ႕။
အရာအားလံုးကို မင္းအတြက္ သူက လုပ္ေပးခဲ့ၿပီးၿပီ။
မင္းဒဏ္ခံစရာမလိုေတာ့ဘူး။
ခရစ္ေတာ္ဆီကို ျပန္လိုခ်င္တယ္။
လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာ ခံခဲ့ေပးတဲ့ ဒဏ္ခ်က္ေတြကုိေပါ့။
'သင္ေကာ' လို႕ ျပန္ေမးလိုက္တယ္။
သူက ` ဆုေတာင္းေပးလို႕ရမလား ´ လို႕ေမးတယ္။
`ေတာင္းၾကည့္ေပါ့လို႕´ေျပာလိုက္တယ္။
ဒါေတြကိုေတာ့ အယံုစားႀကီး အဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ တခုခုျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ သိတယ္။
ပုခံုးကို သူကိုင္လိုက္တယ္။
စၿပီး ဆုေတာင္းပါေလေကာ။
`ဘုရားရွင္´သူ႕လက္ေမာင္းကို ကိုင္ေတာ္မူပါ။
ကိုယ္ေတာ္သမီးကို ကိုယ္ေတာ္ရွင္ကိုယ္တိုင္ ဖက္ထားေတာ္မူပါ။
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း သူ႕ကိုသိေစပါ။
ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး တစ္စံုတစ္ရာကို ရွာေဖြေနခဲ့ရတယ္။
ရင္ထဲကဆႏၵကို ၿပီးျပည့္စံုေစဖို႕ေလ။
ၾကာေလ မျပည့္စံုေလပါပဲ။
အဲဒီအခ်ိန္ကာလေတြမွာ
မရွင္းျပတတ္တဲ့
အေတြ႕အႀကံဳတခု
ေရွ႕တန္းမွာေရာက္ေနသလိုမ်ိဳးေပါ့
ဘုရားရဲ႕စၾကာ၀ဠာရဲ႕ေရွ႕တန္းမွာလိုမ်ိဳးေပါ့
ဦးစြာ သတိထားမိတာကေတာ့
ဘုရားသခင္ဟာ သန္႕ရွင္းၿပီး တန္ခုိးႀကီးတယ္
ကိုယ္ကေတာ့ မသန္႕ရွင္းပါ။
အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ထင္မယ္၊ အားလံုးဟာ လူဆိုးေတြပဲ
ဘုရားဆီလာဖို႕ မထိုက္တန္ဘူးလို႕ေပါ့
အမွားအမ်ားႀကီးလုပ္ထားမိတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
သင့္ကို တရားစီရင္ဖို႕ ဘုရားက ေစာင့္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။
သင့္ကို က်ိန္ဆဲဖို႕ ဘုရားက ေစာင့္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။
သင့္ကို ဘုရားရွင္ခ်စ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ကို ကားတိုင္ေပၚမွာ အေသခံေစတာေပါ့။
အေသြးနဲ႕ ေရြး၀ယ္ခဲ့ပါၿပီ။
သင့္ကိုဖက္ထားၿပီး လက္ခံႀကိဳဆိုပါတယ္။
လက္ခံတယ္။ ခြင့္လႊတ္တယ္။ သိပ္ခ်စ္တယ္။
သူငယ္ခ်င္းလည္း ျဖစ္ခ်င္တယ္။
ဘုရားဟာ သိပ္သန္႕ရွင္းၿပီး ျမင့္ျမတ္တယ္။
သူက `သြားပါ´လို႕ေျပာရင္ အဲဒါအမွန္တရားဘဲ။
အဲဒါ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပဲ။
ႀကိဳဆို္ျခင္းပဲ။
ၿပီးေတာ့ သူ႕ရင္ထဲမွာ ေပြ႕ပိုက္ထားခ်င္တယ္။
`ရွိတဲ့အတိုင္း သင့္ကိုသိပ္ခ်စ္တယ္လို႕´ ခရစ္ကေျပာေသးတယ္။
အံ့ၾသစရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
ခြင့္ျပဳရင္ သင့္ကို အသစ္ေသာလူ ျဖစ္ေစလိမ့္မယ္။
ကြဲျပားျခားနားတဲ့လူေတြအျဖစ္ ဘုရားကျမင္ေပမယ့္ ခ်စ္တယ္။
မ်က္ႏွာမလိုက္ဘူး။
ခ်စ္ျခင္းေမတၲာနဲ႕ ရစ္ပတ္ၿပီးခ်စ္တာ
အရွင့္ ေမတၱာမပါခဲ့ရင္
ဘုရားကို အေဖကဲ့သို႕သိၿပီးခ်စ္ရတာ အံ့ၾသစရာပါ္။
ဘယ္ေတာ့မွ လက္မလႊတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဘာကိုမွမၾကည့္ေတာ့ပါဘူး။ ဘုရားကိုပဲ ေျမာ္ၾကည့္ေတာ့မယ္။
ေသြးသြန္းၿပီး အေသခံေပးခဲ့တယ္။
ဒီလုိဘာေၾကာင့္ လုပ္မွာလဲ?
ကၽြန္မတို႕လို လူေတြအတြက္မ်ား?
ကိုယ့္ေနရာမွာ ခရစ္ေတာ္က အေသခံေပးတာ
ကိုယ္လုပ္ရမွာက ဒါကိုပဲယံုေပးရမွာ
ေျပာင္းလဲေပးပါ။ အသစ္ျဖစ္ေစပါလို႕ေျပာပါ။
ေရာမ ၆ မွာေျပာတာကေတာ့
အျပစ္တရား၏ အခကား ေသျခင္းေပတည္းတဲ့။
ဘုရားသခင္ေပးတဲ့ဆုကေတာ့ ထာ၀ရအသက္ပါ။
ခရစ္ေတာ္ကို ယံုျခင္းျဖင့္သာ ရႏိုင္ပါတယ္။
၁ေပမွာ ေျပာတာကေတာ့
ငါတို႔သည္ အျပစ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာအရာ၌ အေသျဖစ္၍၊
ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအရာ၌ အသက္ရွင္ေစမည္ အေၾကာင္း၊
ငါတို႔အျပစ္မ်ားကို ကုိယ္ေတာ္တိုင္ သစ္တိုင္မွာခံေတာ္မူၿပီ
ဘုရားက `အျပစ္´ ျဖစ္သြားတာ္။ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း္။
ခရစ္ေတာ္ သန္႕ရွင္းတဲ့ဘုရား - အံ့ၾသဖြယ္
အႀကီးျမတ္ဆုံးလူသား
အသန္႕ရွင္းဆံုးလူသား
ဘုရားရွင္ရဲ႕ တပါးတည္းေသာသားဟာ `အျပစ္´ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
အျပစ္ဆုိတာကို တခါမွသူမသိခဲ့ဘူး။
သူ႕ကိုအျပစ္ရွိေစခဲ့တယ္။ သင္ကာမဂုဏ္ လြန္ၾကဴးေနစဥ္မွာ
သင္လိမ္ညာေနစဥ္မွာ၊ ႐ုပ္တုကိုးကြယ္ေနစဥ္မွာ
အက်ည္းအတန္ဆံုး အျပစ္ရွိသူျဖစ္ေစခဲ့တယ္
စဥ္းစားၾကည့္ေလ
သင့္ရဲ႕အျပစ္ကို ခရစ္ေတာ္မွာ တင္လိုက္တာမ်ိဳး
ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ဘုရားရွင္နဲ မိႆဟာရျပန္ဖြဲ႕ႏိုင္တယ္္။
ဆက္ႏြယ္မႈျပန္ရွိႏိုင္တယ္။
`ဘီလီရယ္ - ငါဘာလုပ္ရမလဲ´လို႕ သင္ကေမးမယ္
ပထမဆံုးလုပ္ရမွာကေတာ့ အျပစ္၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါ
ရွင္ေပါလုက ေျပာတာကေတာ့
`ေနာင္တရၾကေလာ့´ အျပစ္၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါ
အျပစ္အားလံုး ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါ
ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲတယ္ဆိုတာ ဘာပါလဲ?
အေျဖကေတာ့ ဘုရားဆီကို ျပန္လာၿပီး
`ဘုရားရွင္ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ´လို႕ေျပာပါ။
အားလံုးဟာ အျပစ္သားေတြခ်ည္းပါပဲ
ေမြးကတည္းက အျပစ္ျပဳေနသူေတြပါပဲ
သင္ ေနာင္တရၿပီလား? ေသခ်ာရဲကလား?
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခရစ္ေတာ္လို႕ေျပာပါ
အဲဒါ အျပစ္လမ္းမွ လွည့္ျပန္ျခင္းပဲ
အသက္ရွင္တဲ့ပံုစံ ေျပာင္းဖို႕ပါပဲ
မေကာင္းတဲ့အက်င့္ဆိုးမ်ားကို စြန္႕ပစ္ရမယ္။
ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ အသက္ရွင္ၾကရမယ္
`ယံုၾကည္ျခင္းမရွိလွ်င္ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ မေတြ႕ႏိုင္´တဲ့
ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ `စုံလံုးပံုအပ္ျခင္း´ပါပဲ
ေရာမ ၄း မွာေျပာထားတာကေတာ့
အက်င့္မရွိေသာ သူမည္သည္ကား၊ မတရားေသာသူ၏အျပစ္ကိုေျဖေသာသူကိုု
ယံုၾကည္လွ်င္၊
သူ၏ယံုၾကည္ျခင္းကို ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကဲ့သို႔ မွတ္လ်က္ရွိ၏။
ေကာင္းကင္ဘံုကို၀င္ဖို႕အတြက္ ေျဖာင့္မတ္မွျဖစ္မယ္
ကိုယ့္မွာေျဖာင့္မတ္ျခင္း မရွိဘူးေလ
ဘီလီဂေရဟမ္ဆိုတာ အျပစ္သားပါပဲ
ကိုယ္ပိုင္တဲ့ေျဖာင့္မတ္ျခင္းမရွိဘူးေလ
ခရစ္ေတာ္ေပးတဲ့ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပဲရွိတာ
က်မ္းစာက ေျပာတာကေတာ့
ယံုၾကည္ေသာအားျဖင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းရ၏
ကိုယ္အလိုအေလွ်ာက္ရသည္ မဟုတ္။
ကိုယ့္အစြမ္းအစနဲ႕ ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္မယ္ ဆိုပါက
လူတိုင္းေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ၾကြားၾကေတာ့မွာေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ခဲ့သလဲၾကည့္ပါ။
ဒါေတြ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ေလ ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့
ဒီကိုေရာက္တာ ခရစ္ေတာ္ေၾကာင့္ပါ
အခ်ိန္တိုတိုေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္
တခုခုေတာ့ အေကာင္းဆံုး ဆံုးျဖတ္သင့္ၿပီ
၂ေကာ ၆း၂ အရ
အခုပင္ လက္ခံရမယ္လို႕ က်မ္းစာက သြန္သင္ပါတယ္
မနက္ျဖန္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ယခုပင္။
ဒီေန႕ ဘုရားရဲ႕အသံကိုၾကားရင္
စိတ္ႏွလံုး မခိုင္မာပါနဲ႕ေတာ့
ကိုယ္စိတ္ကိုယ္ကို မာလို႕ရတယ္
ဒီသတင္းကိုၾကားၿပီးရင္ ပိုေၾကာက္ဖုိ႕ေကာင္းတယ္
စိတ္ႏွလံုးကို ခိုင္မာေအာင္ လုပ္လိုက္မိမွာစိုးလို႕ပါ
ဧ၀ံေဂလိတရားကို ေနာက္တခါၾကားရင္ေတာ့
သင့္ႏွလံုးသားဟာ ပိုပိုၿပီး မာေၾကာလာတာမ်ိဳး မျဖစ္ပါေစနဲ႕
ခရစ္ေတာ္ဆီကိုလာပါ
တိုးတိုးေလး သူ႕ေခၚသံၾကားရင္ေတာင္ သူ႕ဆီလာပါ
လာျဖစ္ေအာင္လာပါ
`ဘုရားရွင္ ကၽြႏ္ုပ္ကို ပိုင္သပါ၏´ လုိ႕ေျပာပါ
`ဘုရားရွင္နဲ႕ ေတြ႕ကိုေတြ႕ခ်င္ပါတယ္´လို႕ ေျပာပါ
အခုပင္လာပါ
ခရစ္ေတာ္ကို လက္ခံလိုပါက
ဒီဆုကို လိုက္ၿပီး ဆုေတာင္းပါ
ကၽြႏ္ုပ္ လုပ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း
ကၽြႏ္ုပ္ လုပ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း
သခင္ေယ႐ႈဘုရား ကၽြႏ္ုပ္ဟာ အျပစ္သားျဖစ္ပါတယ္
အျပစ္ေတြအားလံုးကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါတယ္
အျပစ္မွ လမ္းလြဲပါရေစ
ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ သားေတာ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ယံုၾကည္ပါ၏
ကၽြႏ္ုပ္အျပစ္အတြက္ အေသခံေပးၿပီး ဘုရားရွင္ သူ႕ကို ရွင္ျပန္ထေျမာက္ေစခဲ့တယ္
ကယ္တင္ပိုင္ရွင္အျဖစ္ ခရစ္ေတာ္ကို လက္ခံပါ၏
ေန႕စဥ္အရွင္သခင္ အျဖစ္ ခရစ္ေတာ္ကို ဦးထိပ္ထားပါ၏
ခရစ္ေတာ္ဘုရား ယုံၾကည္ပါ၏
ကၽြႏု္ပ္အသက္တာကို ေပးအပ္ပါ၏
ကၽြႏု္ပ္အသက္တာကို ေပးအပ္ပါ၏
ကၽြႏု္ပ္အသက္တာကို ေပးအပ္ပါ၏
ကၽြႏ္ုပ္ဘ၀ထဲသို႕ ယခုပင္၀င္ေရာက္အုပ္စိုးပါ
သန္႕ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္နဲ႕ ကၽြႏ္ုပ္ကိုျပည့္ေစပါ
ခရစ္ေတာ္၏ နာမေတာ္၌ ဆုေတာင္းပါ၏
အာမင္း
အာမင္း
အာမင္း
ခရစ္ေတာ္၏ နာမေတာ္ကို ေခၚယူသည့္လူတိုင္း
ကယ္တင္ခံရလိမ့္မည္
ေရာမ ၁၀း၁၃